Pamiętają o wielkim współziomku

Od 1988 roku trwa proces beatyfikacyjny bp. Wojciecha Stanisław Owczarka, który urodził się w Łęgu Balińskim gmina Niewiesz w 1875 roku. Był biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej i założycielem Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi. We wsi nadal stoi dom, w którym przyszły biskup się wychowywał. W intencji jego szybkiej beatyfikacji, sołtys Jerzy Tybura ustawił krzyż. Teraz naprzeciw domu bp. Owczarka ustawiona zostanie wspólnymi siłami kapliczka. Miejsce na nią przeznaczyła na swoim polu spokrewniona z przyszłym błogosławionym rodzina Kasprzaków.

 

Wojciech Stanisław Owczarek jest jedną z najwybitniejszych postaci wywodzących się z Uniejowskiej Ziemi. Urodził się w Łęgu Balińskim 31 grudnia 1875 roku, w rodzinie wielodzietnej. Jego rodzicami byli Franciszka Owczarek z domu Borzęcka i Józef Owczarek. Wojciech mając sześć lat, zaczął chodzić do szkółki prowadzonej przez organistę Serafińskiego, byłego urzędnika uniejowskiego magistratu. Później trafił do szkoły w Spicymierzu, a po jej ukończeniu kontynuował naukę wraz z grupą chłopców, pod kierunkiem ks. Antoniego Kurczewskiego - administratora spicymierskiej parafii. W 1887 roku został przyjęty do prywatnego progimnazjum w Sieradzu. Po roku przeniósł się do Prywatnego Czteroletniego Gimnazjum w Koninie. Po roku kontynuował naukę w Rządowym Gimnazjum Klasycznym w Kaliszu. Ukończył je w 1892 roku. W lipcu tego samego roku został kandydatem do Seminarium Duchownego we Włocławku. Po pomyślnym zdaniu egzaminu został jego alumnem. Po ukończeniu seminarium był jeszcze za młody, by przyjąć święcenia kapłańskie. Władze kościelne skierowały go na dalsze studia do Akademii Duchownej w Petersburgu. Po przyjęciu święceń niższych, diakon Wojciech Owczarek przygotował się w czerwcu 1898 roku do przyjęcia święceń kapłańskich. Udzielił mu je bp Franciszek Symon – rektor Akademii. Studia w Petersburgu ukończył w 1901 roku ze znaczącym na owe czasy tytułem magistra teologii. Po powrocie do Królestwa Polskiego jesienią 1901 roku został wikariuszem w parafii NSPJ w Turku. Później pełnił różne funkcje kościelne we Włocławku. W tamtejszym Seminarium Duchownym wykładał języki obce. Od XII 1911 przejął opiekę nad tworzącym się wówczas tajnym zgromadzeniem zakonnym - Stowarzyszeniem Kobiet Wspólnej Pracy. Prezesował organizacji w latach 1911-1922, przekształcając je w zgromadzenie zakonne pod nazwą Zgromadzenie Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi, oparte na regule augustiańskiej. W dniu 28 lipca 1918 roku papież Benedykt XVI powołał go na biskupa. Sakrę biskupią przyjął 10 listopada 1918 roku. Przez pewien czas administrował diecezją włocławską. Zmarł 30 września 1938 roku w Otwocku, gdzie przebywał na kuracji. Pochowany został w katedrze włocławskiej. Dewizą jego życia było: ,,Muszę być Świętym”.

Więcej w aktualnym numerze Echa

Komentarze Autor: Katolik| Dodano: 15-11-2015 19:28 Panie TYBURA może by tak Pan zadbał o krzyż który jest 5 metrów od PANA KRZYŻA czy na nim jest inny BÓG , czy Pan jest katolikiem i jakim. BÓG jest jeden i należy czcić wszystkie jego wizerunki.   Autor: Stefan| Dodano: 09-11-2015 16:16 lepi by chodnik zrobili ,na chodnik darmo by ziemi nie dał   «poprzednia 1 następna»

Dodaj komentarz Podpis Tresć Przepisz kod z obrazka Inny obrazek UWAGA! Publikowane komentarze sa prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Redakcja "Echa Turku" nie odpowiada za treści zamieszczanych przez czytelników komentarzy, zastrzegając sobie jednocześnie prawo do ich moderowania oraz kasowania w przypadkach ewidentnego naruszania prawa.